$21 miljard verdienen voor beleggers zonder een vinger uit te steken

Vorige week dinsdag kwam Starbucks met een positieve verrassing voor beleggers. Doorgaans komt een positieve verrassing van cijfers of een mooie winstverwachting. Ditmaal was het een nieuwe CEO waardoor het aandeel bijna 25% opsprong. In totaal steeg de beurswaarde met 21 miljard dollar. De reactie van beleggers klinkt al snel overdreven, maar hoeft dat niet te zijn.

De volgende CEO van Starbucks, Brian Niccol, komt van Chipotle Mexican Grill. Waarom veroorzaakt dit een dergelijke aardverschuiving? Het begint ermee dat het aandeel Starbucks voor de aankondiging op een koersverlies stond van zo’n 20% dit jaar. Op 5-jaarsbasis is het beeld vergelijkbaar. Teleurstellend – zeker als we dat vergelijken met Chipotle Mexican Grill die dit jaar op 22% rendement stond en in de afgelopen vijf jaar ruimschoots is verdrievoudigd.  

De omzetgroei van bestaande filialen was de oorzaak. Bij Starbucks kelderde deze in de 17 maanden dat de vorige CEO de scepter zwaaide van +12% naar -2% op jaarbasis in thuismarkt Amerika. In de VS begon en sloot Chipotle Mexican grill deze periode met +11% groei. Een scherp contrast dus. Teleurstellend is vooral het aantal mensen dat in 2024 een Starbucks binnenwandelde. De prijzen zijn namelijk wel gestegen. Na de kwartaalcijfers in mei vond de oprichter van Starbucks het zelfs nodig om via een LinkedIn post te laten doorschemeren dat de cultuur bij Starbucks niet meer zo klantgericht is als vroeger. Er is dus al veel verbeteringspotentieel. Daarbij heeft Brian Niccol een ijzersterke reputatie als de CEO die sinds 2018 de groei van Chipotle aanzwengelde na een jarenlange periode van koersstagnatie zoals Starbucks die nu ook heeft gezien.

Dan nog klinkt een koersstijging van 25% in één dag als stevig – wellicht zelfs overdreven. Toch hoeft het niet onredelijk te zijn. Als Niccol erin slaagt om de groei terug te brengen naar het oude niveau, kan ook de waardering van het aandeel terugveren. Als we kijken naar de afgelopen 10 jaar, dan is voor Starbucks een beurswaarde van 3,5 keer de omzet normaal. Een maand geleden stond deze ratio op een tienjarig dieptepunt van minder dan 2,5 keer. Door het nieuws van de CEO-wissel is de waardering hersteld naar 2,9 keer de omzet. Er is nog 20% koerspotentieel (naar 3,5 keer de omzet) als de waardering verder normaliseert. Maar daarvoor moet de CEO wel de groei terugbrengen naar het ‘normale’ niveau van iets boven de 10% per jaar.

Of het zin heeft om als belegger veel waarde te hechten aan de CEO, daar verschillen de meningen over. De reputatie van de beste man of vrouw zit, net als bij Starbucks nu, immers al in de koers verwerkt. Daarnaast zijn de (groei)cijfers in het geval van een zittende CEO al een gevolg van de behaalde prestaties waar ook nog een vermenigvuldigingsfactor op zit. Anderzijds kan een CEO over een langere periode veel waarde creëren of vernietigen waar beleggers niet op anticiperen. Wie het aandeel Chipotle bij het aantreden van Niccol kocht, behaalde in zes jaar een veelvoud van het 25% rendement dat nu al ingeboekt is bij Starbucks.

Of die 21 miljard dollar aan beurswaarde die Starbucks er dinsdag bij kreeg te veel of te weinig is, valt niet te voorspellen. Beleggers zitten wel vaker fout als het om dit soort inschattingen gaat. Hoe management op lange termijn een bedrijf de juiste richting op kan sturen blijft wel een interessant onderwerp. In dat kader heb ik nog een leuke leestip ‘The Outsiders: Eight Unconventional CEOs and Their Radically Rational Blueprint for Success’.