Sanoma
Robbert Manders
November 2023
Veel mensen buiten de financiële sector verwachten wellicht niet dat er behoorlijk wat gelachen wordt bij hedge funds. Soms is de humor werk gerelateerd. Zo heb ik de gewoonte opgevat om aandelen in de portfolio van Antaurus bijnamen te geven. Zo is er bijvoorbeeld een ‘bodemloze put’. Maar ook het aandeel Sanoma heeft een bijnaam: het oma-aandeel. Dat zit vooral in de naam SanOMA. Belangrijk is ook de Nederlandse CEO van het Finse concern: Susan Duinhoven. De collega die het aandeel volgt liet mij eens een foto zien van deze mevrouw en zei half serieus ‘deze CEO ziet er toch betrouwbaar uit?’ Overigens staat Duinhoven bekend als harde saneerder met de bijnaam de ‘ijzeren dame’ dus uiterlijk en bijnaam bedriegen, maar het blijft wel leuk.
Nu is maandag het nieuws naar buiten gekomen dat Duinhoven het bedrijf gaat verlaten en dat roept de vraag op of een CEO echt zo een grote invloed heeft op de resultaten of beurskoers. Hier bestaan verschillende meningen over. Benjamin Graham en David Dodd schreven in hun werk Security Analysis dat management geen factor zou moeten zijn in beleggingsbeslissingen omdat goede managers goede resultaten veroorzaken en voor dat laatste betalen beleggers sowieso al. Een extra premie op het aandeel voor de goede manager (of korting voor een slechte manager) zou dubbelop zijn. Bovendien kunnen goede managers ook weer vertrekken.
Recente academische literatuur versterkt de wat subjectieve observaties van Graham en Dodd. Managers van bedrijven in de Dow Jones index slaagden er niet in om deze bedrijven zodanig te transformeren dat er een statistisch significant effect op het aandeel te meten was. Nu bestaat de Dow Jones uit 30 zeer grote bedrijven, ook wel ‘blue chips’ genoemd. De onderzoekers schrijven zelf dat het waarschijnlijk is dat de invloed van een CEO op zo een groot concern logischerwijs klein is. Blue chips zijn immers spreekwoordelijke olietankers die maar langzaam bij te sturen zijn.
Andere onderzoeken laten zien dat CEO’s wel degelijk invloed hebben op de financiële resultaten van bedrijven. Wel zijn de onderzochte bedrijven in die onderzoeken kleiner en zijn bedrijfsresultaten iets anders dan koers. In andere onderzoeken is weer aangetoond dat het goed is voor een bedrijf als de CEO lang aanblijft, maar niet te lang. Het zou optimaal zijn als een CEO 10 jaar aanblijft. Daarbovenop is het beter voor de prestaties van de opvolger als de voorgaande CEO niet te lang aanbleef.
Dat richt de blik weer op het oma-aandeel dat een beurswaarde heeft van net wat meer dan een miljard euro en waarvan de CEO haar vertrek heeft aangekondigd.
Susan Duinhoven zag de koers verdubbelen gedurende haar 8 jaar als CEO, al kwam ze wel rond een dieptepunt bij de club. Ze deed het dus best goed voor aandeelhouders, maar na acht jaar is vertrek – statistisch gezien – bijna optimaal. Voor de opvolger is acht jaar ook prima. Nu is het uitkijken naar een nieuwe CEO die hopelijk met dezelfde betrouwbare charme goed op de kosten blijft letten.